คำศัพท์ภาษาไทยบิดเบี้ยวภาษาจีน歪斜คำอ่าน [waī xié]บิดเบี้ยว หมายถึง?พจนานุกรมไทย บิดเบี้ยว หมายถึง:ว. บิดจนผิดรูปผิดร่างไปมาก เช่น หน้าตาบิดเบี้ยว รูปร่างบิดเบี้ยว.ดูทั้งหมด ภาพประกอบ บิดเบี้ยว คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกันกระจกที่รูปส่องบิดเบี้ยว บรรพบุรุษ บรรพบุรุษ,บรรพชน บรรยายว่า สตรีสวยหยาดเยิ้ม บริเวณใกล้เคียง บันทึกต่างมุมมอง บาดเจ็บและตาย บุกรุกเข้าดินเดน,รุกล้ำเข้าภายใน บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย บ้านพักอาศัยแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำศัพท์ไทย – จีน"ก่อนหน้าตีลูกแบบฟลุ๊ค, ฟลุ๊คตีถูกถัดไปบิดเบือนความจริง