ค้นเจอ 271 รายการ

บทบงกช

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. บัวบาท, เท้า. (ส. ปทปงฺกช).

บทวเรศ

หมายถึง[บดทะวะเรด] (แบบ) น. เท้า เช่น ถวายทศนัขประณตบทวเรศราชชนนี. (ม. ร่ายยาว ฉกษัตริย์).

ศรภะ

หมายถึง[สะระพะ] น. สัตว์ในนิยาย ว่ากันว่ามี ๘ เท้า มีแรงมากกว่าช้างและสิงโต. (ส.).

บทศรี

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า (ใช้แก่เจ้านาย).

อรหัน

หมายถึง[ออระ-] น. ชื่อสัตว์ในนิยาย มี ๒ เท้า มีปีกคล้ายนก หัวคล้ายหัวคน; ผู้วิเศษ.

บทเรศ

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า เช่น กราบบทเรศราชบิดา ท่านแล. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).

พระบาท

หมายถึงเท้า

คาราเต้

หมายถึงน. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่าง ๆ เช่น มือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี. (ญิ.).

นก

หมายถึงน. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว.

บท,บท,บท-,บท-

หมายถึง(แบบ) เท้า, รอยเท้า, เช่น จตุบท, ในบทกลอนใช้ประสมกับคำอื่น ๆ หมายความว่า เท้า คือ บทบงกช บทบงสุ์ บทมาลย์ บทรัช บทศรี บทเรศ, (ดูคำแปลที่คำนั้น ๆ). (ป. ปท).

บทามพุช

หมายถึง[บะทามะพุด] (แบบ) น. บัวบาท, เท้า, เช่น ทูลพระบทามพุช. (ยวนพ่าย). (ป. ปท + อมฺพุช).

กายาพยพ

หมายถึง[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ