ตัวกรองผลการค้นหา
บุญมาวาสนาส่ง
หมายถึงเมื่อมีบุญ อำนาจวาสนาก็มาเอง, บุญมาวาสนาช่วย ก็ว่า.
ภาษาบาลี-สันกฤต
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุญ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
เจ้าบุญนายคุณ
หมายถึงผู้มีบุญคุณ
น้ำขึ้นให้รีบตัก
หมายถึงเมื่อเวลามีบุญมีวาสนา อย่างจะทำความดีอะไรก็รับทำๆ เสีย
ชักแม่น้ำทั้งห้า
หมายถึงพูดจาหว่านล้อมยกยอบุญคุณเพื่อขอสิ่งที่ประสงค์
คุณข้าวแดงแกงร้อน
หมายถึงบุญคุณที่ผู้มีพระคุณเคยได้ให้ความช่วยเหลือ ข้าวแดงแกงร้อน ก็ว่า
บุญมา ปัญญาช่วย ที่ป่วยก็หาย ที่หน่ายก็รัก
หมายถึงในเวลาที่มีบุญวาสนา สติปัญญาก็ปลอดโปร่ง กำลังใจดี แม้จะเจ็บไข้ได้ป่วย ก็จะหายวันหายคืน เพราะเขาหวังว่าจะได้รับประโยชน์จากผู้มีวาสนานั้น และจะมีภาษิตต่อท้ายอีกว่า “บุญไม่มา ปัญญาไม่ช่วย ที่ป่วยก็หนัก ที่รักก็หน่าย” ซึ่งมีนัยตรงข้ามกัน
สิบคนเกื้อไม่เท่าเนื้อไข
หมายถึงหลายสิบคนช่วยเหลือมีบุญคุณ ก็ไม่เท่าญาติพี่น้อง เปรียบเหมือนเลือดข้นกว่าน้ำ
จองหองพองขน
หมายถึงเย่อหยิ่ง อวดดี ทะนงตน หรือไม่รู้จักบุญคุณด้วยการแสดงอาการลบหลู่ผู้มีพระคุณ
กินของเก่า
หมายถึงการเสวยสุข ผลประโยชน์จาก บุญเก่าโดยไม่ เสาะแสวงหา ลู่ทางใหม่ ๆ อาศัยกินของเก่า
ขี่ช้างจับตั๊กแตน
หมายถึงการทำอะไรที่มากเกินตัว
โลภนักมักลาภหาย
หมายถึงอยากได้ทีละมาก ๆ สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย
ก ข ไม่กระดิกหู
หมายถึงผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้