คำในภาษาไทย
อาชาไนย
คำบาลีอาชาเนยฺย
คำสันสกฤตอา+ชฺญา, อา+ชนฺ+ย
ความหมาย""อาจในความรู้ทั่ว"". (ไทย) กําเนิดดี, พันธุ์หรือตระกูลดี; รู้รวดเร็ว, ฝึกหัดมาดีแล้ว, ถ้าเป็นม้าที่ฝึกหัดมาดีแล้ว เรียก ม้าอาชาไนย, ถ้าเป็นคนที่ฝึกหัดมาดีแล้ว เรียกว่า บุรุษอาชาไนย.
