คำในภาษาไทยอสงไขยคำบาลีอสงฺเขยฺยคำสันสกฤตอสํเขฺยยความหมายไม่พึงนับ, (มากจน) นับไม่ถ้วน, จำนวนที่มากมาย; (ทางคณิตศาสตร์ เท่ากับจำนวน โกฏิ20 = 10,000,00020 = 10140)อสงไขย อ่านว่าอ่านว่า /อะ-สง-ไข/อสงไขย หมายถึง?พจนานุกรมไทย อสงไขย หมายถึง:[อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจํานวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกําลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ อสงไขย คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันอดิศัย อธิบาย อธิราช อนัตถ์, อนรรถ อนาคต อนามัย อนุชา อนุชาติ อนุมาน อนุรักษ์ อภิสิทธิ อโนทกแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"ก่อนหน้าอโศกถัดไปอสนีบาต