คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้

คำในภาษาไทย

อสงไขย

คำบาลีอสงฺเขยฺย

คำสันสกฤตอสํเขฺยย

ความหมายไม่พึงนับ, (มากจน) นับไม่ถ้วน, จำนวนที่มากมาย; (ทางคณิตศาสตร์ เท่ากับจำนวน โกฏิ20 = 10,000,00020 = 10140)

อ่านว่า /อะ-สง-ไข/

พจนานุกรมไทย อสงไขย หมายถึง:

  1. [อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจํานวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกําลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).

 ภาพประกอบ

  • อสงไขย บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต อสงไขย คำในภาษาไทย อสงไขย คำบาลี อสงฺเขยฺย คำสันสกฤต อสํเขฺยย ความหมาย ไม่พึงนับ, (มากจน) นับไม่ถ้วน, จำนวนที่มากมาย; (ทางคณิตศาสตร์ เท่ากับจำนวน โกฏิ20 = 10,000,00020 = 10140)

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

อดิศัย อธิบาย อธิราช อนัตถ์, อนรรถ อนาคต อนามัย อนุชา อนุชาติ อนุมาน อนุรักษ์ อภิสิทธิ อโนทก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "อสงไขย"

 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"