คำในภาษาไทย
ศาสตราจารย์ (สาด-ตฺรา-, สาด-สะ-ตฺรา-)
ศาสตราจารย์ (สาด-ตฺรา-, สาด-สะ-ตฺรา-)
คำบาลีสตฺถาจริย
คำสันสกฤตศาสตฺราจารฺย
ความหมายอาจารย์ผู้มีความรู้ในคัมภีร์ ตำรา ศาสตร์. (ไทย บัญญัติ.) ตําแหน่งทางวิชาการชั้นสูงสุดของสถาบันระดับอุดมศึกษา. (มักออกเสียงผิดเป็น สาด-สะ-ดา-จาน)
ภาพประกอบ ศาสตราจารย์ (สาด-ตฺรา-, สาด-สะ-ตฺรา-)
คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน
วาสนา (วาด-สะ-หฺนา) ศรี ศักย์, ศักยะ ศัลย- ศัสตรา (สัด-ตฺรา) ศัสตราวุธ ศาสดา ศาสตรา (สาด-ตฺรา) สมาน สวรรค์ (สะ-หฺวัน) สวัสติกะ สาสน-, สาสน์ (สาด) สาสน์ (สาน), สาสน์ (สาด)
