วิริยะ

วิริยะ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย วิริยะ หมายถึง:

1. น. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ; ความกล้า; วิริยภาพ ก็ใช้. (ป.; ส. วีรฺย).