คำในภาษาไทยประพฤติคำบาลีปวุตฺติคำสันสกฤตปฺรวฺฤตฺติความหมายความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน, เหตุต้นเค้า. ปฏิบัติประพฤติ อ่านว่าอ่านว่า /ปฺระ-พฺรึด/ประพฤติ หมายถึง?พจนานุกรมไทย ประพฤติ หมายถึง:[ปฺระพฺรึด] น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน, การทําตาม, เหตุต้นเค้า. ก. ทําตาม, ปฏิบัติ, เช่น ประพฤติธรรม; กระทํา, ดําเนินตน, ปฏิบัติตน, เช่น ประพฤติดี ประพฤติชั่ว. (ส. ปฺรวฺฤตฺติ; ป. ปวุตฺติ).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ ประพฤติ คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันจรรยา จริต จริยา ทุจริต ธรรมิก ปฏิการ ประเพณี พรหมจรรย์ วินัย ศีลธรรม สุจริต อนาจารแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"ก่อนหน้าประปาถัดไปประเพณี