ผลการค้นหา

รื่นรมย์

หมายถึงว. สบายใจ, บันเทิง, เช่น สวนสาธารณะปลูกต้นไม้ไว้สวยงามน่ารื่นรมย์.

ชมชัว

หมายถึงก. ชื่นชม, รื่นรมย์, เช่น สองฟากนํ้าพลชมชัว. (สมุทรโฆษ), ชัวชม ก็ว่า.

ชัวชม

หมายถึงก. ชื่นชม, รื่นรมย์, ชมชัว ก็ว่า.

อาราม

หมายถึงน. ความยินดี, ความรื่นรมย์, ความเพลิดเพลิน.

รมณียสถาน

หมายถึงน. สถานที่ให้ความรื่นรมย์, สถานที่ให้ความบันเทิงใจ.

อาราม

หมายถึงน. วัด; สวนเป็นที่น่ารื่นรมย์. (ป., ส.).

อุยยาน

หมายถึงน. อุทยาน, สวนเป็นที่รื่นรมย์. (ป.; ส. อุทฺยาน).

พนาราม

หมายถึงน. ป่าอันรื่นรมย์. (ป., ส. วน + อาราม).

อภิรดี,อภิรติ

หมายถึง[อะพิระ-] น. ความรื่นรมย์ยินดียิ่ง (มักใช้ในเรื่องรักใคร่). (ป., ส.).

ร่มรื่น

หมายถึงว. มีร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ ๆ ที่ทำให้เกิดความรื่นรมย์ใจ เช่น ในสวนนี้ร่มรื่นดี.

กรีฑาภิรมย์

หมายถึงว. น่ารื่นรมย์ยิ่งในกรีฑา, (โบ) ใช้ว่า กรีธา ก็มี เช่น แห่งอรอาตมชายา อันกรีธาภิรมย์. (ม. คำหลวง ทศพร).

อุทยานแห่งชาติ

หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่บริเวณใดบริเวณหนึ่งที่ได้สงวนรักษาไว้ให้คงอยู่ในสภาพธรรมชาติเดิม เพื่อให้เป็นประโยชน์แก่การศึกษาและความรื่นรมย์ของประชาชน โดยมีพระราชกฤษฎีกาประกาศกำหนดให้เป็น อุทยานแห่งชาติ ตามกฎหมายว่าด้วยอุทยานแห่งชาติ.