คำอ่านองเป็นคำอ่านขององค์อง หมายถึง?พจนานุกรมไทย อง หมายถึง:น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน, คำนำหน้าสมณศักดิ์พระสงฆ์อนัมนิกายชั้นปลัดขวาปลัดซ้ายและพระคณานุกรม เช่น องสรภาณมธุรส องสุตบทบวร. (ญ.).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ อง คำในภาษาไทยที่คล้ายกันอปราธ- อปวาท อปาจี อพพะ อภว- อภัพ อภัพผล อภิชน- อภิชนาธิปไตย อัประมาท อัปลักษณ์ อัปเปหิแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "อ่านว่า"ก่อนหน้าองค-ถัดไปองคชาต