ตอม่อ : แท่งหรือกำแพงที่ทำด้วยหินก่อหรือคอนกรีตเสริมเหล็กสร้างอยู่ในทางน้ำ โดยมีจุดประสงค์เพื่อแบ่งทางน้ำออกเป็นช่อง ๆ และหรือรับน้ำหนักในแนวดิ่งของอาคารต่าง ๆ เช่น สะพาน

ตอม่อ : แท่งหรือกำแพงที่ทำด้วยหินก่อหรือคอนกรีตเสริมเหล็กสร้างอยู่ในทางน้ำ โดยมีจุดประสงค์เพื่อแบ่งทางน้ำออกเป็นช่อง ๆ และหรือรับน้ำหนักในแนวดิ่งของอาคารต่าง ๆ เช่น สะพาน หมายถึง?

พจนานุกรมไทย ตอม่อ : แท่งหรือกำแพงที่ทำด้วยหินก่อหรือคอนกรีตเสริมเหล็กสร้างอยู่ในทางน้ำ โดยมีจุดประสงค์เพื่อแบ่งทางน้ำออกเป็นช่อง ๆ และหรือรับน้ำหนักในแนวดิ่งของอาคารต่าง ๆ เช่น สะพาน หมายถึง:

1. น. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก, ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง, เสาตอม่อ ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนตอม่อค้ำยุ้ง; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, เสาตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า; ใช้ว่า ตะม่อ ก็มี.