ผลการค้นหา

คำสัตย์แล เป็นวาจาไม่ตาย

วันคืนล่วงไป ชีวิตของคนก็พร่องลงไป จากประโยชน์ที่จะทำ

ถ้าอยู่เลยร้อยปี ก็ต้องตายเพราะความแก่เป็นแน่แท้

ทุกคนควรทำหน้าที่ของตนและไม่ควรประมาท

พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน

คบคนเช่นใดเป็นมิตร เขาก็เป็นคนเช่นนั้น เพราะการอยู่ร่วมกันย่อมเป็นเช่นนั้น

คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศ

คนที่สละความเศร้าโศกไม่ได้ มัวทอดถอนถึงคนที่จากไปแล้ว ตกอยู่ในอำนาจของความโศก ย่อมประสบความทุกข์หนักยิ่งขึ้น

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว

บาปกรรม ที่ทำแล้วย่อมไม่มีเปลี่ยนแปลง เหมือนนมสดที่รีดในวันนั้น, บาปย่อมตามเผาคนเขลา เหมือนไฟที่เถ้ากลบไว้

คนจะมีชีวิตอยู่ได้ก็เพียงร้อยปี หรือจะเกินก็เพียงเล็กน้อย