ผลการค้นหา

ผู้รักษา ควรมีสติรักษา

คนโง่ ไม่ควรเป็นผู้นำ

เกิดเป็นคน ควรพยายามเรื่อยไป

ไม่ควรทำบาป แม้เพราะเห็นแก่กิน

ที่ตายแล้วก็แล้วไป ไม่ควรเศร้าโศกถึง

ควรทำบุญอันนำสุขมาให้

ควรเปล่งวาจาไพเราะ ที่มีประโยชน์

บัณฑิตควรเจริญธรรมขาว

ผู้ใดสรรเสริญคนควรติ หรือติคนที่ควรสรรเสริญ ผู้นั้นย่อมเก็บโทษของตนไว้ด้วยปาก เขาไม่ได้สุขเพราะโทษแห่งปากนั้น

ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก

ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ

สิ่งใดเป็นหน้าที่ กลับทอดทิ้งเสีย ไพล่ไปทำสิ่งที่ไม่ใช่หน้าที่ คนเหล่านั้นมัวประมาทอยู่ ความหมักหมมภายในตัวเขา ก็พอกพูนยิ่งขึ้น