ผลการค้นหา

การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุข

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว

ผู้ถึงพร้อมด้วยองคคุณ หาได้ยาก

กรรมที่เป็นประโยชน์และดี ทำได้ยากยิ่ง

ผู้มีจิตอันไม่ชุ่มด้วยราคะ มีใจอันโทสะไม่กระทบแล้ว มีบุญและบาปอันละได้แล้ว ตื่นอยู่ ย่อมไม่มีภัย

โลกอันจิตย่อมนำไป

พึงเปล่งวาจางามเท่านั้น ไม่พึงเปล่งวาจาชั่วเลย การเปล่งวาจางามยังประโยชน์ให้สำเร็จ คนเปล่งวาจาชั่วย่อมเดือดร้อน

คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัวมัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ

ควรทำบุญอันนำสุขมาให้

ผู้ใดมักโกรธ ผูกโกรธไว้ ลบหลู่เขาด้วยความชั่ว มีความเห็นวิบัติ มีมายา พึงรู้ว่าคนนั้นเป็นคนเลว

ความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้น ไม่ได้เลย

คนควรให้ของที่ควรให้