ตัวกรองผลการค้นหา
ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้ มีสติ ไม่ประมาท ละความนับถือมั่นว่าของเราได้แล้วเที่ยวไป เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้
ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท
คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน
คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัวมัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ
ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มี
ความสงบระงับแห่งสังขารนั้น เป็นสุข
จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาล
ความชั่ว ไม่ทำเสียเลย จะดีกว่า
ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว
ธรรมนั่นแหละ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
การสร้างสมความดี นำสุขมาให้
การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุข