ผลการค้นหา

เป็นที่รู้กันว่า ตนนี่แหละ ฝึกได้ยาก

ผู้มีปัญญา พึงรู้ได้ด้วยการสนทนา

การใฝ่ใจศึกษา เป็นเครื่องพัฒนาความรู้

ผู้โกรธ ย่อมไม่รู้อรรถ

กำลังใจ พึงรู้ได้ในคราวมีอันตราย

ผู้ใดช้าในการที่ควรช้า และ รีบในการที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นผู้ฉลาด ย่อมถึงสุข เพราะการจัดทำโดยแยบคาย

ภิกษุไม่ควรหวั่นไหวเพราะนินทา ได้รับสรรเสริญ ก็ไม่ควรเหิมใจ พึงบรรเทาความโลภกับความตระหนี่ ความโกรธ และ ความส่อเสียดเสีย

ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ เป็นการยาก

ถึงจะเป็นใหญ่เป็นโตขึ้นมา ก็ควรมีความถ่อมตน

ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนผู้อื่น

บุคคลไม่ควรทำบาปซึ่งเป็นเครื่องกังวลในโลกทั้งปวง ด้วยกาย วาจา หรือด้วยใจ มีสติสัมปชัญญะ ละกามทั้งหลายได้แล้ว ไม่ควรเสพทุกข์อันประกอบด้วยสิ่งที่ไร้ประโยชน์

ไม่ควรใส่ใจคำแสลงหูของผู้อื่น ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำและยังไม่ทำ ควรตั้งใจตรวจตราหน้าที่ของตนนี่แหละ ทั้งที่ทำแล้วและยังไม่กระทำ