ผลการค้นหา

สักวันหนึ่ง ก็จะพรากจากกันไป

ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด

เพราะฉะนั้น ในชีวิตที่เหลืออยู่นี้ ทุกคนควรกระทำกิจหน้าที่ และไม่พึงประมาท

กาลเวลาล่วงไป วันคืนผ่านพ้นไป วัยก็หมดไปที่ละตอน ๆ ตามลำดับ

แม่น้ำเต็มฝั่ง ไม่ไหลทวนขึ้นที่สูง ฉันใด อายุของมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมไม่เวียนกลับมาสู่วัยเด็กอีก ฉันนั้น

ชีวิตนี้วิปริตผันแปร ไม่แน่นอน

ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตนี้สั้นนัก

จะเกิด ก็เกิดมาคนเดียว

ทุกคนควรทำหน้าที่ของตนและไม่ควรประมาท

สัตว์ทั้งปวง จัดทอดทิ้งร่างไว้ในโลก

ตั้งอยู่ในธรรมแล้ว ไม่ต้องกลัวปรโลก

ทรัพย์สมบัติ ก็ซื้อความแก่ไม่ได้