ตัวกรองผลการค้นหา
บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตนเอง
ผู้คบคนชั่ว ย่อมถึงความสุขโดยส่วนเดียวไม่ได้ เขาย่อมยังตนให้ประสบโทษ เหมือนกิ้งก่าเข้าฝูงเหี้ยฉะนั้น
ปัญญานั่นแหละ ประเสริฐกว่าทรัพย์
ผู้มีภูมิปัญญาย่อมไม่พูดพล่อยๆ เพราะเหตุแห่งคนอื่นหรือตนเอง ผู้นั้นย่อมมีผู้บูชา ในท่ามกลางชุมชน ภายหลังเขาย่อมไปสู่สุคติ
คนพาลทรามปัญญา ย่อมดำเนินชีวิตโดยมีตนเองนั้นแหละเป็นศัตรู
กรรมชั่วของตน นำตนไปสู่ทุคติ
ไม่พึงหาทรัพย์ด้วยการคดโกง
ปัญญาแล ประเสริฐกว่าทรัพย์
คนมีปัญญา ถึงสิ้นทรัพย์ ก็ยังเป็นอยู่ได้
ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ไม่ควรประกอบตนนั้นด้วยความชั่ว
เมื่อคบคนดีกว่าตน ตนเองก็ดีขึ้นมาทันที
คนย่อมเป็นที่เกลียดชัง เพราะขอมาก