ผลการค้นหา

พึงนำสมบัติออกด้วยการให้, วัตถุที่ให้แล้วย่อมเป็นอันนำออกดีแล้ว, วัตถุที่ให้แล้วย่อมมีผลเป็นสุข, ส่วนวัตถุที่ยังไม่ได้ให้ก็ไม่เป็นอย่างนั้น

ผู้มีศีลย่อมได้มิตรมาก ด้วยความสำรวม ส่วนผู้ไม่มีศีล ประพฤติชั่ว ย่อมแตกจากมิตร

คนผู้ตื่นขึ้นแล้ว ย่อมไม่เห็นอารมณ์ อันประจวบด้วยความฝันฉันใด คนผู้อยู่ ย่อมไม่เห็นชน อันตนรักทำกาละล่วงไปแล้วฉันนั้น

ผู้มีปัญญาเฉลียวฉลาด ย่อมตั้งตนได้ ด้วยต้นทุนแม้น้อย เหมือนคนก่อไฟน้อยขึ้นฉะนั้น

ปัญญา เปรียบเสมือนเครื่องประดับแห่งตน

รักอื่นเสมอด้วยรักตน นั้นไม่มี

ความรักอื่น เสมอด้วยความรักตนเองไม่มี

คนเรียนน้อย ปัญญาย่อมไม่พัฒนา

ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์

ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุข

ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ

ธรรมะ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม