ผลการค้นหา

ผู้มีปรีชาได้โภคะแล้ว ย่อมสงเคราะห์หมู่ญาติ, เพราะการสงเคราะห์นั้น เขาย่อมได้เกียรติ ละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์

ผู้เป็นใหญ่ไม่คำนึงถึงความถูกต้อง ย่อมตกจากอำนาจ

ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนได้

ผู้อิ่มในธรรม ย่อมนอนเป็นสุข

ผู้ตกอยู่ในอำนาจแห่งจิต ย่อมเดือดร้อน

เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับ

ทุกข์.. ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล

ผู้รู้จักประโยชน์แล้ว ย่อมนำสุขมาให้

ผู้ไม่คบหาคนชั่ว ย่อมได้รับสุขแต่ส่วนเดียว

การพบเห็นสิ่งที่ไม่รัก ทำให้เกิดทุกข์

ปัญญาเป็นเครื่องวินิจฉัยสิ่งที่ได้เล่าเรียน

ปัญญาช่วยให้รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์