ผลการค้นหา

ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว

ผู้ใดจักสำรวมจิตที่ไปไกล เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีรูปร่าง มีกายเป็นที่อาศัย, ผู้นั้นจักพ้นจากเครื่องผูกมารได้

ควรคบกับคนที่คบตน ไม่ควรคบคนที่ไม่คบตน ผู้ใดไม่คบคนที่คบตน ผู้นั้นชื่อว่าไม่มีธรรมของสัตบุรุษ

ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นสุข และ การสนับสนุนคนผู้พร้อมเพรียงกันก็เป็นสุข, ผู้ยินดีในคนผู้พร้อมเพรียงกัน ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ

คนพาล ถึงอยู่ใกล้บัณฑิต จนตลอดชีวิต ก็ไม่รู้แจ้งธรรม เสมือนทัพพี ที่ไม่รู้รสแกง

การอยู่ร่วมกับคนชั่ว เป็นทุกข์

คนควรให้ของที่ควรให้

คนไม่มีที่พึ่ง อยู่เป็นทุกข์

คนไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก

คนไม่มีศิลปวิทยา เป็นอยู่ยาก