ผลการค้นหา

คนฉลาด ย่อมละบาป

ละทุกข์ทั้งปวงได้ เป็นความสุข

ละเหตุทุกข์ได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวง

ผู้ใดเลี้ยงมารดาบิดาโดยธรรม บัณฑิตย่อมสรรเสริญผู้นั้นในโลกนี้ เขาละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์

ผู้เกลียดธรรม เป็นผู้เสื่อม

ผู้ถูกขอเมื่อไม่ให้สิ่งที่เขาขอ ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ขอ

ผู้เกิดความโกรธแล้ว เป็นผู้ฉิบหาย

บัณฑิตควรละธรรมดำเสีย

ผู้มีปัญญานั้น ย่อมเล็งเห็นกามคุณ เป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นโรค, ผู้เห็นอย่างนี้ ย่อมละความพอใจในกาม อันเป็นทุกข์ เป็นภัยใหญ่ได้

ผู้อื่นพึงให้ผู้อื่นบริสุทธิ์ไม่ได้

ผู้บริโภคกามเป็นอันมาก ไม่สิ้นทะเยอทะยาน เป็นผู้พร่อง อยู่เทียว ละร่างกายไปแท้ (ตายไปทั้งที่หื่นกระหายกาม)

ผู้ใดเป็นผู้เยือกเย็น ไม่มีอุปธิ ไม่ติดในกาม ผู้นั้นเป็นพราหมณ์ เป็นผู้ดับแล้ว อยู่เป็นสุขทุกเมื่อ