ผลการค้นหา

คนมีปัญญา เมื่อถึงคราวตกทุกข์ ก็ยังหาสุขได้

ผู้อื่นพึงให้ผู้อื่นบริสุทธิ์ไม่ได้

ท่านทั้งหลาย จงยินดีในความไม่ประมาท คอยรักษาจิตของตน จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างที่ตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น

ผู้ใดเป็นผู้เยือกเย็น ไม่มีอุปธิ ไม่ติดในกาม ผู้นั้นเป็นพราหมณ์ เป็นผู้ดับแล้ว อยู่เป็นสุขทุกเมื่อ

ผู้ใดไม่มีกังวลว่านี้ของเรา นี้ของผู้อื่น ผู้นั้นเมื่อไม่ถือว่าเป็นของเรา จึงไม่เศร้าโศกว่าของเราไม่มี ดังนี้

พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน

ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก

คนที่อิ่มด้วยปัญญา ตัณหาจะครอบงำเอาไว้ในอำนาจไม่ได้

ผู้ที่เกิดมาแล้วจะไม่ตายไม่มี

ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก

บรรดาความอิ่มทั้งหลาย ความอิ่มด้วยปัญญาประเสริฐ, ผู้อิ่มด้วยปัญญานั้นย่อมไม่เดือนร้อนด้วยกาม, ตัณหาครอบงำ ผู้อิ่มด้วยปัญญาไว้ในอำนาจไม่ได้