ผลการค้นหา

เมื่อมีความมัวเมา ก็เกิดความประมาท

โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน

พึงเพิ่มพูนความสละออกให้มากไว้

ไม่พึงเพลิดเพลินของเก่า ไม่พึงทำความพอใจในของใหม่ เมื่อสิ่งนั้นเสื่อมไป ก็ไม่พึงเศร้าโศก ไม่พึงอาศัยตัณหา

คนฉลาด พึงรู้จักกาลอันสมควร กำหนดเอาคนที่มีความคิด ที่ร่วมใจกันได้แล้ว จึงบอกทุกข์ร้อน โดยกล่าววาจาสละสลวย ได้ถ้อยได้ความ

คนที่นึกถึงพระนิพพาน พึงครอบงำ ความหลับ ความเกียจคร้าน ความท้อแท้, ไม่พึงอยู่ด้วยความประมาท ไม่พึงตั้งอยู่ในความทะนงตัว

กามมีความคับแค้นเป็นราก มีทุกข์เป็นผล

พึงประกอบการค้าที่ชอบธรรม

พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา

สมณะ พึงตั้งอยู่ในภาวะแห่งสมณะ

ความบริสุทธิ์พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ

พึงชนะความโกธรด้วยความไม่โกรธ