ผลการค้นหา

ตอนเช้ายังเห็นกันอยู่มากคน พอตกเห็นบางคนก็ไม่เห็น เมื่อเย็น ยังเห็นกันอยู่มากคน ตกถึงเช้า บางคนก็ไม่เห็น

วันคืนล่วงไปเท่าไรชีวิตก็พร่องลงไปเท่านั้น เวลาแห่งความตายรุกไล่เข้าไปทุกอิริยาบท ฉะนั้นจึงไม่ควรประมาทเวลา

เมื่อมีชีวิต วัยแห่งชีวิตก็ร่นเข้ามา

ชีวิตนี้คับแค้น และสั้นนิดเดียว

สัตว์ทั้งปวงย่อมถูกชราและมรณะพัดพาไป

มีชีวิตอยู่อย่างไม่ถูกต้อง หาประเสริฐไม่

เงิน ก็ซื้ออายุให้ยืนยาวไม่ได้

วันคืน ไม่ผ่านไปเปล่า

อายุย่อมหมดไปทุกขณะที่หลับตาและลืมตา

คนจะมีชีวิตอยู่ได้ก็เพียงร้อยปี หรือจะเกินก็เพียงเล็กน้อย

วันคืนล่วงไป ชีวิตของคนก็พร่องลงไป จากประโยชน์ที่จะทำ

อายุของคนนี้น้อยนัก จะต้องจากโลกนี้ไป จึงควรทำกุศล และประพฤติพรหมจรรย์