ผลการค้นหา

คนโง่ คนพาล ไม่ควรเป็นผู้นำ

ผู้มีศรัทธา มีปัญญา ตั้งในธรรม ถึงพร้อมด้วยศีล แม้คนเดียว ย่อมเป็นประโยชน์แก่ญาติ และ พวกพ้องผู้ไม่มีศรัทธา

คนนั่งนิ่ง เขาก็นินทา คนพูดมาก เขาก็นินทา แม้แต่คนพูดพอประมาณ เขาก็นินทา คนไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก

บัณฑิตควรละธรรมดำเสีย

ความโกรธน้อยแล้วมาก มักเกิดจากความไม่อดทน จึงทวีขึ้น

ชีวิตของเราเป็นของน้อย ชราและพยาธิก็คอยย่ำยี

ไม่ควรพร่าประโยชน์แห่งตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้จะมีมาก

บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด คนมักโกรธ คนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ เพราะการสมาคมกับคนชั่ว เป็นความเลวทราม

ผู้ฉลาด พึงละทุกข์ในโลกนี้ให้ได้

ถึงสิ้นทรัพย์ ผู้มีปัญญาก็เป็นอยู่ได้, แต่อับปัญญา แม้มีทรัพย์ก็เป็นอยู่ไม่ได้

วันคืนผ่านพ้นไป ชีวิตย่อมจะเหลือน้อยลง

คนมีปัญญาอยู่ครองเรือน ก็เป็นประโยชน์แก่คนจำนวนมาก