ผลการค้นหา

บาปธรรมเป็นมลทินแท้ ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกอื่น

พึงละเว้นบาปทั้งหลาย

เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน

ความสั่งสมบาป นำทุกข์มาให้

ผู้ใดระงับบาปน้อยใหญ่ได้โดยประการทั้งปวง ท่านเรียกผู้นั้นว่าสมณะ เพราะเป็นผู้ระงับบาปทั้งหลายได้

ถ้าฝ่ามือไม่มีแผล ก็พึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้ ยาพิษซึมเข้าฝ่ามือไม่มีแผลไม่ได้ฉันใด, บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น

ผู้ทำบาป ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้วก็เศร้าโศก ชื่อว่าเศร้าโศกในโลกทั้งสอง, เขาเห็นกรรมอันเศร้าหมองของตน จึงเศร้าโศกและเดือนร้อน

คนเราจะดีเพราะการกระทำ

พึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง

ความอยาก ย่อมชักพาคนไปต่าง ๆ

ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลว

ไม่ควรทำความสนิทสนมกับคนชั่ว