ผลการค้นหา

ผู้ใดในโลกนี้ สำรวมทางกาย วาจา และ ใจ ไม่ทำบาปอะไร และ ไม่พูดพล่อย เพราะเหตุแห่งตน , ท่านเรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีศีล

เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้, ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้

ความอดทนเป็นประธาน เป็นเหตุแห่งคุณ คือศีล และ สมาธิ, กุศลธรรมทั้งปวงย่อมเจริญ เพราะความอดทนเท่านั้น

ผู้ครองเรือนขยัน ดีข้อหนึ่ง มีโภคทรัพย์แล้วแบ่งปัน ดีข้อสอง ถึงทีได้ผลสมหมาย ไม่มัวเมา ดีข้อสาม ถึงคราวสูญเสียประโยชน์ ไม่หมดกำลังใจ ดีครบสี่

กรรมจำแนกสัตว์ให้ดีเลวแตกต่างกัน

การที่ไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำได้ง่าย

ถึงพูดดี ก็ไม่ควรพูดเกินกาล

กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลัง

เมื่อคบคนที่ดีกว่า ตัวเองก็ดีขึ้นมาฉับพลัน

ความสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย

ความดี อันคนชั่วทำยาก

มีศัตรูเป็นบัณฑิต ดีกว่ามีมิตรเป็นคนพาล