ผลการค้นหา

พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ

โลกอันจิตย่อมนำไป

ความโกรธย่อมทำจิตให้กำเริบ

เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้

เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง

ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา

ธรรมทั้งหลาย มีจิตนำหน้า

บัณฑิตย่อมรักษาอินทรีย์

ควรรักษาตนนั้นไว้ให้ดี

จิตเกื้อกูลที่อบรมบริบูรณ์ดีแล้ว เป็นจิตหาประมาณมิได้, กรรมใดที่ทำแล้วพอประมาณ กรรมนั้นจักไม่เหลือในจิตนั้น

ภิกษุเพ่งพินิจ มีจิตหลุดพ้น รู้ความเกิด และความเสื่อมแห่งโลกแล้ว มีใจดี ไม่ถูกกิเลศอาศัย มีธรรมนั้นเป็นอานิสงส์ พึงหวังความบริสุทธิ์แห่งใจได้

ผู้มีปัญญา เมื่อปรารถนาสุข 3 อย่าง คือ ความสรรเสริญ ความได้ทรัพย์ และ ความละไปบันเทิงในสวรรค์ ก็พึงรักษาศีล