ผลการค้นหา

คนสะอาด ไม่ยินดีในความชั่ว

ผู้ใดทำกรรมชั่วแล้ว ละเสียได้ ด้วยกรรมดี ผู้นั้นย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น

ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา

โกรธแล้ว ย่อมมองไม่เห็นธรรม

บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท

ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์

เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน

คนเกียจคร้านย่อมไม่พบทางด้วยปัญญา

ผู้ไม่มีอะไรให้กังวล ย่อมมีแต่ความสุข

คนเรานี้ ถ้ามีอันทำชั่วลงไป ก็อย่าพึงทำความชั่วนั้นซ้ำเข้าอีก

อย่าพึงสร้างความพอใจในความชั่วนั้น การสั่งสมความชั่ว เป็นการก่อความทุกข์