ผลการค้นหา

เมื่ออ่อนปัญญา ช่องทางวิบัติก็เกิดได้มหันต์

ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ

ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ

คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ

ผู้ใดไม่โกรธ ไม่สะดุ้ง ไม่โอ้อวด ไม่รำคาญ พูดด้วยปัญญา ไม่ฟุ้งซ่าน ผู้นั้นแลชื่อว่าเป็นมุนี มีวาจาสำรวมแล้ว

ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใจ ไม่ทำกรรมชั่วอันไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลเลย, ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่มาถึงตามเวลา, บัณฑิตทั้งหลายเรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีปัญญา

คนมีปัญญา เมื่อถึงคราวตกทุกข์ ก็ยังหาสุขได้

คนย่อมเห็นแจ้งเนื้อความอย่างเด่นชัดด้วยปัญญา

คนมีปัญญาทราม ย่อมพร่าประโยชน์เสีย

คนมีปัญญา ย่อมไม่ประกอบในทางอันไม่ใช่ธุระ

คนมีปัญญา ถึงแม้ตกทุกข์ ก็ยังหาสุขพบ

คนที่อิ่มด้วยปัญญา ตัณหาจะครอบงำเอาไว้ในอำนาจไม่ได้