ผลการค้นหา

นอกจากการแบ่งปันเผื่อแผ่กันแล้ว สัตว์ทั้งปวงหามีที่พึ่งอย่างอื่นไม่

คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ

ผู้ให้อาหาร ชื่อว่าให้กำลัง ผู้ให้ผ้านุ่งห่ม ชื่อว่าให้ผิวพรรณ ผู้ให้ยานพาหนะ ชื่อว่าให้ความสะดวก ผู้ใดให้ที่พำนักอาศัย ผู้นั้นชื่อว่าให้ทั้งหมด

บรรดาภริยาทั้งหลาย ภริยาผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ

โทษคนอื่น เห็นง่าย แต่โทษตนเองเห็นยาก

ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ ผู้ให้ของดี ย่อมได้ของดี ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ

คนพาล เป็นผู้นำไม่ได้

เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน

ผู้แพ้.. ย่อมอยู่เป็นทุกข์

ผู้ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่ทำบาป

ผู้ฟังมาก ต้องพิจารณาเป็นสำคัญ

ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์