ผลการค้นหา

ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์

ผู้บริโภคกาม ย่อมปรารถนากามยิ่งขึ้นไป

ธรรมนั่นแหละ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย

ผู้มึนเมาด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์

พรตของผู้บริสุทธิ์ มีการงานสะอาด ย่อมถึงพร้อมทุกเมื่อ

ผู้เกลียดธรรม เป็นผู้เสื่อม

ผู้ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง ย่อมไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว, ผู้เห็นความสงัดในผัสสะทั้งหลาย ย่อมไม่ถูกชักนำไปในทิฏฐิทั้งหลาย

ผู้ใดเลี้ยงมารดาบิดาโดยธรรม บัณฑิตย่อมสรรเสริญผู้นั้นในโลกนี้ เขาละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์

ห้วงน้ำที่เต็ม ย่อมยังสาครให้เต็มได้ฉันใด, ทานที่ให้แต่โลกนี้ ย่อมสำเร็จแก่ผู้ละไปแล้วฉันนั้น

ผู้เกิดความโกรธแล้ว เป็นผู้ฉิบหาย

ผู้มีปรีชาได้โภคะแล้ว ย่อมสงเคราะห์หมู่ญาติ, เพราะการสงเคราะห์นั้น เขาย่อมได้เกียรติ ละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์