ตัวกรองผลการค้นหา
บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด คนมักโกรธ คนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ เพราะการสมาคมกับคนชั่ว เป็นความเลวทราม
ผู้มีสติย่อมหลีกออก ท่านไม่ยินดีในที่อยู่ ท่านย่อมละที่อยู่ได้ ดุจหงส์ละเปือกตมไปฉะนั้น
ความโกรธก่อความพินาศ
อย่าลุแก่อำนาจความโกรธ
ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข
ทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
นักปราชญ์มีการอยู่ร่วมกันย่อมเป็นสุข
ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก
คนชั่ว ย่อมเดือดร้อนเพราะกรรมชั่วของตน
คนย่อมเห็นแจ้งเนื้อความอย่างเด่นชัดด้วยปัญญา
ผู้คบคนเลว ย่อมพลอยเลวไปด้วย