ผลการค้นหา

ทุกชีวิตจะต้องทอดทิ้งร่ายกายไว้ในโลก

บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ ในโลกหน้า

ศรัทธาเป็นทรัพย์ ประเสริฐของคนในโลกนี้

สัตว์ทั้งปวง จัดทอดทิ้งร่างไว้ในโลก

ทุกข์เป็นภัยใหญ่หลวงของโลก

ความริษยา เป็นเหตุทำโลกให้ฉิบหาย

ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้ มีสติ ไม่ประมาท ละความนับถือมั่นว่าของเราได้แล้วเที่ยวไป เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้

ผู้ใดรู้ธรรมของอสัตบุรุษ และ ของสัตบุรุษ ทั้งภายใน ทั้งภายนอก มีเทวดา และ มนุษย์บูชาในโลกทั้งปวง ผู้นั้นจึงล่วงข่ายคือเครื่องข้องได้ และ เป็นมุนี

โสดาปัตติผลประเสริฐกว่าความเป็นใหญ่ในโลกทั้งปวง

โลกอันจิตย่อมนำไป

ทุคติในโลกนี้และโลกหน้า ล้วนมีอวิชชาเป็นราก มีอิจฉาและโลภเป็นลำต้น

ธรรมของสัตบุรุษ อันสัตบุรุษควรรักษา