ตัวกรองผลการค้นหา
ไม่พึงละเลยการใช้ปัญญา
ปราชญ์ว่า ชีวิตที่อยู่ด้วยปัญญา ประเสริฐสุด
ผู้มีปัญญาทราม ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้โภคทรัพย์
บัณฑิตย่อมฝึกตน
คนย่อมเป็นที่เกลียดชัง เพราะขอมาก
โกรธแล้ว ย่อมมองไม่เห็นธรรม
บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม
ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง
ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์
เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน
ผู้ไม่มีอะไรให้กังวล ย่อมมีแต่ความสุข