ผลการค้นหา

ผู้มีปิติในธรรม อยู่เป็นสุข

ความโกรธย่อมทำจิตให้กำเริบ

เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้

เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง

การได้ปัญญา ทำให้เกิดสุข

พอใจเท่าที่มี เป็นความสุข

ผู้ประพฤติธรรม อยู่เป็นสุข

ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบไม่มี

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข

ถ้าพึงเห็นสุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย ผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์ ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย

จิตเกื้อกูลที่อบรมบริบูรณ์ดีแล้ว เป็นจิตหาประมาณมิได้, กรรมใดที่ทำแล้วพอประมาณ กรรมนั้นจักไม่เหลือในจิตนั้น

ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่านไป สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงยังมีกรรมนำหน้า