ผลการค้นหา

ปัญญา ย่อมเกิดเพราะใช้การ

ความอดทนเป็นประธาน เป็นเหตุแห่งคุณ คือศีล และ สมาธิ, กุศลธรรมทั้งปวงย่อมเจริญ เพราะความอดทนเท่านั้น

เมื่อใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่นในธรรม 2 อย่าง เมื่อนั้นกิเลศเครื่องตรึงทั้งปวงของพราหณ์ผู้รู้นั้น ย่อมถึงความตั้งอยู่ไม่ได้

ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา

โกรธแล้ว ย่อมมองไม่เห็นธรรม

บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท

สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม

ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง

ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์

เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน

คนเกียจคร้านย่อมไม่พบทางด้วยปัญญา