ผลการค้นหา

คนมีตัณหาเป็นเพื่อน ท่องเที่ยวอยู่ช้านาน ไม่ล่วงพ้นสงสารที่กลับกลอกไปได้

บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด คนมักโกรธ คนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ เพราะการสมาคมกับคนชั่ว เป็นความเลวทราม

ถ้าจะเศร้าโศกถึงคนที่ตายไปแล้ว ก็ควรจะเศร้าโศกถึงตนเองด้วย ที่ตกอยู่ในอำนาจของความตายตลอดเวลา

ชีวิตนี้น้อยนัก ไม่ถึงร้อยปีก็ตายกันแล้ว ถ้าจะอยู่เกินไป ก็ต้องตายเพราะความแก่

จะตายก็ไปคนเดียว จะเกิดก็มาคนเดียว ความสัมพันธ์ของสัตว์ทั้งหลาย ก็เพียงแค่ได้มาพบปะเกี่ยวข้องกันเท่านั้นเอง

คบคนเช่นใด ก็เป็นคนเช่นนั้น

ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย

เมื่อความตายมาถึงตัว ก็ไม่มีใครป้องกันได้

บุญให้ความสุขเมื่อถึงคราวตาย

ไม่มีใครผัดเพี้ยนกับความตาย ซึ่งมีอำนาจมากได้

คำจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

ชีวิต ไม่ถึงร้อยปีก็จะตาย