ผลการค้นหา

ชีวิตนี้น้อยนัก ไม่ถึงร้อยปีก็ตายกันแล้ว ถ้าจะอยู่เกินไป ก็ต้องตายเพราะความแก่

ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย

บุญให้ความสุขเมื่อถึงคราวตาย

ไม่มีใครผัดเพี้ยนกับความตาย ซึ่งมีอำนาจมากได้

คำจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

ชีวิต ไม่ถึงร้อยปีก็จะตาย

โสรัจจะ และ อวิหิงสานั้น เป็นช้างเท้าหลัง สติ และ สัมปชัญญะนั้น เป็นช้างเท้าหน้า

เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน

เมื่อเศร้าโศกไป ก็เท่ากับทำร้ายตัวเอง ร่างกายจะผ่ายผอม ผิดพรรณจะซูบซีดหม่นหมอง ส่วนผู้ที่ตายไปแล้ว ก็จะเอาความโศกเศร้านั้นของเรา ไปช่วยอะไรตัวเขาไม่ได้ ความร่ำไรรำพัน ย่อมไร้ประโยชน์

คนประมาท เสมือนคนตายแล้ว

เมื่อตาย ทรัพย์สักนิดเดียวจะติดตัวไปก็ไม่มี

ที่ตายแล้วก็แล้วไป ไม่ควรเศร้าโศกถึง