ตัวกรองผลการค้นหา
บุคคลพึงกล่าววาจา ที่ไม่เป็นเหตุยังตนให้เดือดร้อน และไม่เป็นเหตุเบียดเบียนผู้อื่น วาจานั้นแล เป็นสุภาษิต
ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ
ความผิดของผู้อื่นเห็นง่าย ฝ่ายของตนเห็นยาก
ตนเป็นที่พึ่งของตน
ถ้าสอนผู้อื่นฉันใด พึ่งทำตนฉันนั้น ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น ได้ยินว่าตนแลฝึกยาก
ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีความเคารพตนเอง
รักอื่นเสมอด้วยรักตน นั้นไม่มี
ความรักอื่น เสมอด้วยความรักตนเองไม่มี
ไม่ควรพร่าประโยชน์แห่งตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้จะมีมาก
จงเตือนตนด้วย ตนเอง
คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน