ผลการค้นหา

คนเขลาคิดว่าเรามีบุตร เรามีทรัพย์ เขาจึงเดือนร้อน ที่แท้ตนของตนก็ไม่มี จะมีบุตร มีทรัพย์มาแต่ไหนเล่า

คนพาลทรามปัญญา ย่อมดำเนินชีวิตโดยมีตนเองนั้นแหละเป็นศัตรู

ถ้าไม่ได้สหายที่มีปัญญาปกครองตน พึงเที่ยวไปคนเดียว และไม่พึงทำความชั่ว

พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน

พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน

ผู้ใดเมื่อคนอื่นล่วงเกินกันอยู่ ตนเองกลับหาทางเชื่อมเขาให้คืนดีกันได้ ผู้นั้นแล ชื่อว่าเป็นคนเอาภาระ เป็นผู้จัดธุระที่ดียอดเยี่ยม

ตนเป็นที่พึ่งของตน

ธัญญาหาร ทรัพย์สิน เงินทอง หรือสมบัติที่ครอบครอง ไม่ว่าอย่างใดที่มีอยู่ คนรับใช้ คนงาน คนอาศัยทั้งหลาย ทุกอย่างล้วนพาเอาไปไม่ได้ ต้องทิ้งไว้ทั้งหมด

ความดี อันคนดีทำง่าย

คนผลัดวันประกันพรุ่ง มีแต่จะเกิดความเสื่อม

เมื่อคนตายแล้วสมบัติสักนิดก็ไม่ติดไป

ทั้งหนุ่มและแก่ ล้วนร่างกายแตกดับไปทุกคน