ผลการค้นหา

พึงนำสมบัติออกด้วยการให้, วัตถุที่ให้แล้วย่อมเป็นอันนำออกดีแล้ว, วัตถุที่ให้แล้วย่อมมีผลเป็นสุข, ส่วนวัตถุที่ยังไม่ได้ให้ก็ไม่เป็นอย่างนั้น

ผู้มีศีลย่อมได้มิตรมาก ด้วยความสำรวม ส่วนผู้ไม่มีศีล ประพฤติชั่ว ย่อมแตกจากมิตร

เมื่อผู้ครองแผ่นดินประมาท โภคทรัพย์ในรัฐทั้งหมดย่อมพินาศ นี่แลเรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต

บัณฑิตละราคะ โทสะ และ โมหะ ทำลายสังโยชน์ได้แล้ว ย่อมไม่หวาดเสียวในการสิ้นชีวิต, พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น

คนเรียนน้อย ปัญญาย่อมไม่พัฒนา

ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์

ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุข

กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลัง

ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ

ธรรมะ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม