ผลการค้นหา

ถ้าผู้ปกครองทรงธรรม ประเทศชาติก็เป็นสุข

กษัตริย์ พราหมณ์ แพทย์ ศูทร จัณฑาล และ คนงานชั้นต่ำ ประพฤติธรรมในโลกนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้เสมอกันในสวรรค์ชั้นไตรทิพย์

มหาราช ธรรมเป็นทาง (ควรดำเนินตาม) ส่วนอธรรม นอกลู่นอกทาง (ไม่ควรดำเนินตาม) อธรรมนำไปนรก ธรรมให้ถึงสุคติ

สัจจะ ธรรมะ อหิงสะ สัญญมะ และ ทมะ มีอยู่ในผู้ใด อารยชนย่อมคบผู้นั้น นั่นเป็นธรรมอันไม่ตายในโลก

คนเรียนน้อย ปัญญาย่อมไม่พัฒนา

ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์

กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลัง

ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ

คนพูดเท็จ จะไม่พึงทำบาป ย่อมไม่มี

คนมีปัญญา ย่อมแนะนำในทางที่ควรแนะนำ

สมณพราหมณ์บางเหล่ากล่าวธรรมของตนว่าบริบูรณ์, แต่กล่าวธรรมของผู้อื่นว่าเลว (บกพร่อง), เขาย่อมทะเลาะวิวาทกัน แม้ด้วยเหตุนี้ เพราะต่างก็กล่าวข้อสมมุติของตน ๆ ว่าเป็นจริง

พึงศึกษาความสามัคคี ความสามัคคีนั้น ท่านผู้รู้ทั้งหลาย สรรญเสริญแล้ว ผู้ยินดีในสามัคคี ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ