ผลการค้นหา

ผู้โกรธ ย่อมไม่รู้อรรถ

คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์

ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข

ผู้แพ้ ย่อมนอนเป็นทุกข์

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

เมื่อคอยระวังอยู่ เวรย่อมไม่ก่อขึ้น

วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมหมดเข้าไป อายุของสัตว์ ย่อมสิ่นไป เหมือนน้ำแห่งแม่น้ำน้อย ๆ ฉะนั้น

ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว

ไฉนจึงดูถูกตัวเองเล่า

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ท่านเอ๋ย ท่านก็สามารถทำดีได้ ไยจึงมาดูหมิ่นตัวเองเสีย

มัวพะวงอยู่ว่า นี่ของเราชอบ นี่ของเรารัก แล้วปล่อยปละละเลยตนเองเสีย คนอย่างนี้จะไม่ได้ประสบสิ่งที่ชอบสิ่งที่รักเลย