ตัวกรองผลการค้นหา
เมื่อใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่นในธรรม 2 อย่าง เมื่อนั้นกิเลศเครื่องตรึงทั้งปวงของพราหณ์ผู้รู้นั้น ย่อมถึงความตั้งอยู่ไม่ได้
ผู้มีศรัทธา มีปัญญา ตั้งในธรรม ถึงพร้อมด้วยศีล แม้คนเดียว ย่อมเป็นประโยชน์แก่ญาติ และ พวกพ้องผู้ไม่มีศรัทธา
วิญญูชน หากเข้าใกล้บัณฑิตแม้เพียงครู่เดียว ก็รู้ธรรมได้ฉับพลัน เสมือนลิ้นที่รู้รสแกง
ตนเป็นที่พึ่งของตน
คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข
ความเป็นเพื่อนไม่มีในคนพาล
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย
ผู้มีปัญญา เมื่อปรารถนาสุข 3 อย่าง คือ ความสรรเสริญ ความได้ทรัพย์ และ ความละไปบันเทิงในสวรรค์ ก็พึงรักษาศีล
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
คนเห็นแก่ตัว เป็นคนสกปรก
ปัญญาย่อมประเสริฐกว่าทรัพย์
ชนะตนนั่นแหละประเสริฐกว่า