ตัวกรองผลการค้นหา
คนมิได้เป็นโจรเพราะคำของคนอื่น มิได้เป็นมุนีเพราะคำของคนอื่น
ผู้ใดทำกรรมชั่วแล้ว ละเสียได้ ด้วยกรรมดี ผู้นั้นย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น
บุคคลทำสิ่งใดควรพูดสิ่งนั้น ไม่ทำสิ่งใดไม่ควรพูดสิ่งนั้น บัณฑิตย่อมกำหนดรู้คนที่ไม่ทำ ได้แต่พูด
ปัญญาเป็นเครื่องปกครองคน
ความกำหนัดเพราะดำริ เป็นกามของคน
คนไม่เกียจคร้าน ย่อมพบแต่ความสุข
คนพ้นทุกข์ได้เพราะความเพียร
คนมักทำบาปเพราะความหลง
คนเมื่อโกรธแล้ว มักพูดมาก
คนย่อมเห็นเนื้อความด้วยปัญญา
คนโกรธมีวาจาหยาบ
คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา