ผลการค้นหา

ผู้ใดรีบในกาลที่ควรช้า และ ช้าในกาลที่ควรรีบ ผู้นั้นเป็นคนเขลา ย่อมถึงทุกข์ เพราะการจัดทำโดยไม่แยบคาย

การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุข

บัณฑิตมีความไม่เพ่งโทษผู้อื่นเป็นกำลัง

คนโง่ถึงมียศ ก็กลายเป็นทาสของคนมีปัญญา เมื่อมีเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้น บัณฑิตจัดการเรื่องใดอันเป็นเรื่องละเอียดก่อน คนโง่ย่อมถึงความหลงใหลในเรื่องนั้น

บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต

คนประมาท เปรียบเสมือนคนตายแล้ว

คบคนเช่นใดเป็นมิตร เขาก็เป็นคนเช่นนั้น เพราะการอยู่ร่วมกันย่อมเป็นเช่นนั้น

คนโง่ก็ตาย คนฉลาดก็ตาย

คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศ

บัณฑิตขัดขวางโจรผู้นำของไป, ส่วนสมณะนำไปย่อมเป็นที่รัก, บัณฑิตย่อมยินดีต้อนรับสมณะผู้มาบ่อย ๆ

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว