ผลการค้นหา

คนประมาท เปรียบเสมือนคนตายแล้ว

คนโง่ก็ตาย คนฉลาดก็ตาย

ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ

คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศ

ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ

เมื่อมาเกิด ก็ไม่มีใครอ้อนวอนมาเกิด เมื่อตายจากโลกนี้ ก็ไม่มีใครอนุญาตให้ไป

คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

ผู้ไม่โกรธ ฝึกตนแล้ว เป็นอยู่อย่างสม่ำเสมอ หลุดพ้นเพราะรู้ชอบ สงบระงับ และ คงที่ จะมีความโกรธมาแต่ไหน

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว

คนฉลาด พึงรู้จักกาลอันสมควร กำหนดเอาคนที่มีความคิด ที่ร่วมใจกันได้แล้ว จึงบอกทุกข์ร้อน โดยกล่าววาจาสละสลวย ได้ถ้อยได้ความ

ควรคบกับคนที่คบตน ไม่ควรคบคนที่ไม่คบตน ผู้ใดไม่คบคนที่คบตน ผู้นั้นชื่อว่าไม่มีธรรมของสัตบุรุษ

บัณฑิตขัดขวางโจรผู้นำของไป, ส่วนสมณะนำไปย่อมเป็นที่รัก, บัณฑิตย่อมยินดีต้อนรับสมณะผู้มาบ่อย ๆ