ผลการค้นหา

ผู้ใดให้ทานในบุคคลที่ไม่ควรให้ ไม่ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อผู้นั้นถึงความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมไม่ได้สหาย

กษัตริย์ไม่ทรงตั้งอยู่ในธรรม คนสามัญไม่อาศัยธรรม ชนทั้ง 2 นั้นละโลกแล้ว ย่อมเข้าถึงทุคติ

ผู้ใดยกย่องตน และดูหมิ่นผู้อื่น เป็นคนเลว เพราะการถือตัวเอง พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นคนเลว

ไม่ควรไว้ใจคนที่แสร้งทำสงบเสงี่ยม

ผู้ไม่ประมาท ควรทำความเพียรให้แน่วแน่

ฝึกตนได้แล้วจึงควรฝึกคนอื่น

ไม่ควรไว้ใจคนที่ทำชั่วมาแล้ว ไม่ควรไว้ใจคนที่พูดพล่อยๆ ไม่ควรไว้ใจคนที่เห็นแก่ตัว (คนที่มีปัญญาแต่เพื่อประโยชน์ของตัว) ถึงคนที่ทำสงบเสงี่ยมเกินไป ก็ไม่ควรไว้ใจ

ในกาลไหนๆ ก็ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ

สิ่งที่ควรศึกษา ก็พึงศึกษาเถิด

ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น

คนมีปัญญา ย่อมแนะนำในทางที่ควรแนะนำ

มิตร เมื่อระลึกถึงธรรมแล้ว ไม่ยอมทอดทิ้งมิตร ในยามมีทุกข์ภัยถึงชีวิต ข้อนี้เป็นธรรมของสัตบุรุษโดยแท้